UNHEIMISCH
Alsof
je om je heen had te kijken voordat jij hier
thuis kwam. De hand verliest zijn houvast, het oog grijpt
naar details, het ene verruilt voor het overige. Het
moest al vertrouwd voordat het zich prijsgaf.
thuis kwam. De hand verliest zijn houvast, het oog grijpt
naar details, het ene verruilt voor het overige. Het
moest al vertrouwd voordat het zich prijsgaf.
Noem
het een plek, leef langs vergeten tuinen en hagen,
herken iemand op een feest – op zoek naar de wijn en fijn
gezelschap. Hier krijgt een gezicht een bekend gezicht,
worden woorden herkenning, maar waarvan.
herken iemand op een feest – op zoek naar de wijn en fijn
gezelschap. Hier krijgt een gezicht een bekend gezicht,
worden woorden herkenning, maar waarvan.
Alsof
ik jou ooit echt zou begrijpen.
Hoe
oud wij ons wel niet herinnerden. Die handen, die
blik, dat thuis, die onuitgesproken overweging. Of we wisten
waarom wij ons genesteld hadden. Alsof je dit al kende
voor je het zag. We waren hier al eerder nog voor
je hier zou komen.
blik, dat thuis, die onuitgesproken overweging. Of we wisten
waarom wij ons genesteld hadden. Alsof je dit al kende
voor je het zag. We waren hier al eerder nog voor
je hier zou komen.
Zoals
vogels op koers, nooit
te weten waarom zij ooit –
te weten waarom zij ooit –
Elbert
Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, donderdag 29 juni 2017
Foto Jacinta van Hesselingen, dichter @ Kees Spiering, inspiratiebron
No comments:
Post a Comment