WEERZIEN

WEERZIEN
Duindagboekgedicht 71
Uitgewerkte Smartphone opname

Zoals de golven zich in de duinen ontrolden. Het was niets
nieuws, het was zoals jij al vroeger met dit idee speelde. Jij
was mijn lieveling, een schat om van te houden. Bewaar
mij jouw tranen. Achter het Helm pas begint de troost.

Het liet zich koesteren. In al wat oud was zinderde het
van onafgebroken hitte. Ik wilde hier blijven, maar je bent
er van niemand. Een geduldig onbegrijpelijke wereld,
getooid in grassen en struiken, in heilloos licht.

Het is de keuze om het hierbij te laten of te negeren.
Grillig gepenseeld tot aan de einder, weids in het vage
duiden. Een onbekend gezicht, een geheimzinnig
lichaam. Het stille verwijt aan een Pieper –

Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan Zee,  donderdag 22 juni 2017

Foto Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan Zee,  22-06-17