HOOGACHTEND

Hoogachtend

Ongeacht het afraffelen van de laatste gewaarwordingen,
de serene kalmte, de dampende velden, een universum
van ingetogen zelfbeklag. Zal ik de manuscripten nog
kunnen identificeren nu de herfst zich opdringerig
een onnodige gast verwijt?

Ik weet van het vluchten naar elders, de klaaglijke roep
om zich mee te legitimeren, een aanbevolen richting, een
wederzijds genoegen. Waar zullen zij uiteindelijk verblijven,
de ogenschijnlijke wintergasten? Het voortdurend
op hun hoede foerageren.

Ik schrijf om de wereld heen. Zij verliest zichzelf in haar
vlammende betogen, een kaler personage. Het laat zich
vruchten plukken, haar prioriteiten spellen, de leeftijd
vergeten waarin zij zich nog dagelijks hulde
tot de dag van vandaag – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 1 november 2019