WELTSCHMERZ

Weltschmerz

Het verbijzonderen van het vertrouwde maakt van spreeuwen
een koddige verschijning – hier in het weiland een voortvarende
beweging van foerageren – het naarstig zoeken naar voedsel.
Zo eenvoudig, zo mooi dat het haast overbodig leek om
te vermelden dat ze nog bestaan.

Ze zullen weggaan voordat je het wist, ze zullen worden beseft
wanneer ze zijn vergeten. Het is de pijn van deze huidige
wereld – het verdwijnen van de gehele natuur alsof het
noodzakelijk bleek om haar te ontkennen.

Ik kan blijven kijken naar al wat er bestaat, maar daar
heb ik het voorlopig mee te doen. Het is vreemd te zijn
daar waar je bent – de grazige stilte die spoedig wordt 

vermist, het gemis dat niet wordt uitgesloten– 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,

donderdag 14 november 2019