EVENVEEL GISTEREN ALS VANDAAG

Evenveel gisteren als vandaag

Je zwijgt jezelf de nacht in. De vogels vergeten
hun akkoorden, hun dierbare cello. Het ontbreekt
aan noten, aan historie, aan nostalgie – hoe gevoel
zou moeten klinken als je goed zou luisteren.

Zo ken ik jou – je bent mij evenveel gisteren als
vandaag.  Je bent er zoals altijd, haast onzichtbaar,
maar een vraag, een raadsel. Het wil vreugde
en verdriet, maar waarom.

Je bent mij uitzonderlijk. Ik kan niet om je heen,
je bent het wonderbaarlijke van de dagelijkse dingen.
Ik zou het haast niet anders weten. Jij zou het haast
niet beter weten dan dat je dit al zeker wist –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 10 juni 2020