Wednesday, June 03, 2020

INEENS DIE HOND


Ineens die hond

Toen jij ons verbijsterde, toen jij plots
stierf en wat daarna – kregen wij met jou
afscheid mee – abrupt. Met jou telde
elk moment, was geen dag met jou
hetzelfde, werd jij al met al

onvindbaar. Hond, dierbare hond,
met jou kwam de dood ongelegen alsof
het zo hoort. Wat ons bond met jou
was het hoge gras en je daar maar
achter moeten laten.

Jij was zoveel hond nog, jij
bent alles wat je achterliet –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 3 juni 2020

Gizmo

2 comments:

Hilly Nicolay said...

Ontroerend mooi Elbert.

Tine de Jong said...

Heb ook mijn hond moeten verliezen want was ziek en had leeftijd bereikt. Mooi gedicht Elbert want vele beseffen niet wat het is als je een huisgenoot verliest.