NOSTALGIE

Nostalgie

Struinde ik van tuin naar tuin om jouw betekenis
te achterhalen, lonkte ik naar elk insect, deed
mij tegoed aan nectar. Dit was mijn nostalgie,
dit was aarden – een koning te rijk, schaduw
en licht tegelijkertijd.

Een definitieve keuze – voelde het aan als warmte,
wist ik des te meer dat ik jou niet langer kon
geringschatten – bleef je voorgoed bij me. Ik
was immers een onderdeel van het geheel
dat jij bestierde? –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 23 juni 2020