Nooit meer straks
Wat wij niet meer van je hoopte terug
te zien, maar wat zich in het geheugen
eindeloos bleef herhalen – die hond
terug een nieuwe werkelijkheid in,
wankel en traag, een blik vol
vergeefse heimwee.
te zien, maar wat zich in het geheugen
eindeloos bleef herhalen – die hond
terug een nieuwe werkelijkheid in,
wankel en traag, een blik vol
vergeefse heimwee.
Een nooit meer straks. Wij moeten je
hebben achtergelaten juist waar wij het
niet wilden, juist daar. Je moest al
zo goed als voorbij.
hebben achtergelaten juist waar wij het
niet wilden, juist daar. Je moest al
zo goed als voorbij.
Dat wij dachten je te behouden – maar
zo volstrekt overbodig, zo nutteloos
tegen beter weten in –
zo volstrekt overbodig, zo nutteloos
tegen beter weten in –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 4 juni 2020
Egmond aan den Hoef,
donderdag 4 juni 2020
2 comments:
Het raakt Elbert.
Dat doet het inderdaad... Pijn... Dankjewel voor je mooie woorden.
Lieve groet,
Elbert
Post a Comment