NAT

NAT

Gissen hoe hard het in het donker heeft geregend,
geweten hoe het plots weer ophield. Hoe aanwezig
leek het in de schemer, was het tegelijkertijd
weer zo vertrouwd om mee in bed te kruipen –
een lieve naaste naast jou. 

Niemand had erom gevraagd, het kwam zomaar
in ons op, verloor zich in het ritme van de druppels.
Er kwam geen antwoord op de zaken die er niet
toe doen, maar jij bleef iemand om naar
uit te kijken – 

het was zoveel meer buiten dan binnen. Een tuin
in de zomer, zo jong nog – dat parfum. Zo thuis
te komen in onze stoutste dromen – zoveel dorst
naar een lichaam, naar iemand, naar meer –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 18 juni 2020