Wispelturig
Wispelturig zeg je – dat was de wereld. Wat je ervan
bewaarde kon nog altijd beter, alles wat voorbijging
kon nog altijd mooier. Ik zie je gezicht en ik bedacht
je – een vroeger in elk later. Daar sta je dan, in
een woord prachtig.
Je zou deze lente betere kansen – kortstondig,
maar
langzaam in het begrepen zullen worden, vriendelijk
van vrede, hoffelijk van gebaar, een uitnodiging,
wispelturig van aard – de kou, de zon, de regen.
En
niets of niemand die je tegenhoudt. Zo wil ik niet aan
je voorbijgaan. Ik wil alles bij het oude. Het geluk
geduldig in het wachten –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 2 april 2021
No comments:
Post a Comment