In Memoriam David Bowie
Een jonge God dansend op high heals
van Young Americans naar Lets Dance,
kameleon van de verkleedkunst,
identificatie op identificatie de
zoveelste transformatie.
Een King van zijn Rock 'n Roll
bijkans vergiftigd door zijn Jeu de Vivre,
kwetsbaar geweten in Quicksand
en majestueus in zijn
Wild is the wind.
Mijn broer verafgoodde je en
wilde eender met een zelfde coiffure
en arrogante blik een Thin White Duke
gelijk. Boys keep swinging, boys always
work it out.
In je vroege jaren zong je een sinistere
Mr. Gravedigger en hield het maar niet
op met regenen en verkouden
neuzen.
Hoe beklemmend jou dood toen je
haast profetisch je Lazarus neerzette,
een ijle gestalte vergrijzend verstijvend
hoekig schrijvend aan zijn laatste tekst.
Een schrijnend exit de klerenkast in.
Alles is nu helder David, zelfs op het
laatst verging je tot metaforen. Hamlet's
schedel al binnen handbereik.
Maar ik draag je op handen en dans
mijn eigen dans de ether in. Time takes
a sigarette, boys always work it out."
Mijn Heroe blijf je voor altijd.
Ashes to ashes, maar je echo voor
altijd bonsend in mijn hoofd. R.I.P.,
you man who sold the world,
rust zacht. Je geest waart voor
altijd rond terwijl de laatste
noten -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, dinsdag 12 januari 2016
No comments:
Post a Comment