Geen sprookje

Geen sprookje


Als het leven een column was zou ik het soms
liever anders omschrijven of met mooie plaatjes
erbij. Of met een spannender verhaal met heel
bekende sterren die dan langzaam in beeld
als in slow motion.

Een fabel waarin dieren wijs van onrecht
spreken. Dat je erom kon glimlachen om
al die navrante feiten. Een dagelijks wordt
vervolgd om van te kunnen smullen.

Soms trekken er wolken voor je gezicht en
maakt de tijd de dingen schrijnend. Dat elke
stap die je buiten de deur zet een moeizame
is en dat het lijkt alsof er geen licht aan het
eind van de tunnel, de toekomst onzeker.

Soms is iets nieuws verzinnen iets zwaars,
laten de gebeurtenissen het niet toe om de
woorden op een rijtje. Je kijkt meewarig
voor je uit en bedenkt je hoe nu verder.

Het plot ver te zoeken en de deur voorlopig
dicht. Maar je gaat omdat je moet, je wilt
omdat het zal. Maar dat het klaar is waar
je staat al leef je bijkans met je ogen dicht -


Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  maandag 25 januari 2015