Landjuwelen Antwoord G.H.
Het schilderachtige beoogd
De pijnlijke stilte van het gemis, het stugge
gras in arbeidershanden, liefdeloos verleden,
razende stormen, alkoven, turf.
Miserere Mei van hoge noten schrilt een Heilige
Relikwie tot geheimenissen. Aan wie deze
boodschap zonder werkelijker heil?
Ik ben een leegte, ik zing een kerk. Mijn voeten
moe versleten, mijn tijd verpauperd. Ik kleur
als een grijze winter, vernatte sneeuw van
korte duur gezegend.
Hoezo maagdelijk op je blote knieën te bidden
voor een of andere vermaledijde Christus,
de pathos van de leugen?
Te graven in de aarde, te delven naar oogst,
sprookjes voor nadere orde. Er wordt een hostie
beloofd, maar waarom vergeving van onze
zonden?
Is er liefde, dan de lente. Zachtjes als
gefluisterd tussen de bomen. Om af te
kijken voor als later uit het
hoofd -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, vrijdag 1 januari 2016
No comments:
Post a Comment