Voor mijn liefste
Ik wil niets suggereren alsof ik de taal niet
van jouw lichaam, de oprechtheid in jouw
stem, de aarzeling van mijn hartstocht,
mijn gevoel voor het gemis.
Steeds weet ik je trefzeker, maar moet het
evenaren met mijn vingers alsof ik zeg ik
besta je, jij bestaat mij daadwerkelijk. Er
is geen vraag. Maar hoe dan wel?
Ergens ben ik beschadigd door een daad
die ik niet bedoelde, ergens vallen er tranen
door een afstand die ik niet voelde.Het
gebeurde onverhoeds.
Versteld te zijn waartoe een geest zoal toe
in staat. Verbaasd te blijven dat jij nooit zal
wijken voor die toenmalige praktijk die ik
het liefst had overgeslagen.
En ik beantwoord je als een schaatser op
glad ijs in een kille winter. Met een zeker
doel dat wel. Want hoe dan ook, ik bemin
je als was het uit het blote hoofd -
Poëzie: @ Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, woensdag 6 januari 2015
Foto: @ Elbert Gonggrijp, " Conny Lahnstein "
No comments:
Post a Comment