Timide
Dat laatste licht, dat bijna
weerschijnende broze licht waarin
een zwoele middag bijna avond
wordt.
weerschijnende broze licht waarin
een zwoele middag bijna avond
wordt.
De gierzwaluwen vieren hun
baldadig festijn, het rumoert van
vage geluiden. Het zouden
baldadig festijn, het rumoert van
vage geluiden. Het zouden
gesprekken kunnen zijn.
Gesprekken zoals tussen jou
en mij. Zachtjes van liefde, zachtjes
van liefdevol licht. Zoals het
schemert in de schermen
schemert in de schermen
van het Fluitenkruid,
bruidegom en bruid.
Zo lippenrood als Klaprozen blozen,
zo schaamteloos het kussen. Dit is
zo schaamteloos het kussen. Dit is
de vermindering naar meer, dit is
hoezeer de wereld verinnerlijkt.
Hier krijgt wachten een andere
dimensie, hier verdwijnt het kijken
voor het herinneren van wat
het leven nog betekent.
Je dient het te
vergeten voor alles,
het ene, niets –
Elbert Gonggrijp,
Tuin Egmond aan den Hoef,
vrijdag 25 mei 2018
No comments:
Post a Comment