Monday, May 28, 2018

WIEGELIED

Wiegelied


Nu de meimaand bijna zomert en de
nacht in alles leegte suggereert, oneindig
veel verhalen beter konden vergeten.

De lucht kleurt mooie beloften, de tuin
ruikt naar uitgesteld leven, een natte
washand, naar stilstaand water.

Overal. Dat betekent overal. Je kon je
niet vergissen in wat er speelde, alles
was weg nu, zo overbodig als jij.

Altijd is een oud woord voor
voorgoed als wij onszelf voortaan
wel degelijk zouden verlaten –



Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 29 mei 2018

2 comments:

Hilly Nicolay said...

dan wiegt de mei haar woorden
als kleine klokjes
langs stilstaand water
het oude lied...

Prachtig gedicht.

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Goedemorgen Hilly,

zo vroeg al een commentaar van je en nog een positieve ook! Ik heb geprobeerd weer te geven hoe het voelt als de nacht valt terwijl het langzaam afkoelt, als de stilte is teruggekeerd. Bedankt nog, je bent een trouwe volger...

Lieve groetjes,

Elbert