Wiegelied
Nu
de meimaand bijna zomert en de
nacht in alles leegte suggereert, oneindig
nacht in alles leegte suggereert, oneindig
veel
verhalen beter konden vergeten.
De
lucht kleurt mooie beloften, de tuin
ruikt naar uitgesteld leven, een natte
washand, naar stilstaand water.
ruikt naar uitgesteld leven, een natte
washand, naar stilstaand water.
Overal.
Dat betekent overal. Je kon je
niet vergissen in wat er speelde, alles
was weg nu, zo overbodig als jij.
niet vergissen in wat er speelde, alles
was weg nu, zo overbodig als jij.
Altijd
is een oud woord voor
voorgoed
als wij onszelf voortaan
wel
degelijk zouden verlaten –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 29 mei 2018
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 29 mei 2018
2 comments:
dan wiegt de mei haar woorden
als kleine klokjes
langs stilstaand water
het oude lied...
Prachtig gedicht.
Goedemorgen Hilly,
zo vroeg al een commentaar van je en nog een positieve ook! Ik heb geprobeerd weer te geven hoe het voelt als de nacht valt terwijl het langzaam afkoelt, als de stilte is teruggekeerd. Bedankt nog, je bent een trouwe volger...
Lieve groetjes,
Elbert
Post a Comment