BLOEMENWEELDE II

Bloemenweelde
Voor mijn liefste

Jij herhaalt je beelden om te ontdekken
wat ze betekenen – vastomlijnd, accuraat
in hun finesse – bloemenweelde in vaste
patronen. Mijn gedichten liggen slechts
her en der, moeten woorden vinden.

Een tuin die je pas onthoudt als zij wordt
vergeten, wanordelijk van leven en sterfte,
zwart als leegte. We vrezen het ergste.

Stiller dan het papier fluistert de nacht.
Alsof zij van niets zou weten als je haar
niet wilde optekenen. Alsof ze het
vereiste, alsof zij de allerlaatste
mooie zomer.

Misschien zitten wij er naast, is kunst
hetzelfde principe als bloeien en verwelken,
als honger en dorst, als ooit en later.

Op die manier die taal proberen
uit te vinden. Jou te bedenken
binnen de golvende lijnen –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 6 augustus 2018