Huidige
stand van zaken
Het
is weer zo’n nacht – hardop
praten met mijzelf, bewust van alles
wat ik zie, hoor en denk – stilte
en het godganse malen over
die godganse wereld.
praten met mijzelf, bewust van alles
wat ik zie, hoor en denk – stilte
en het godganse malen over
die godganse wereld.
Hoe
ze tot stilstand komt – menigmaal
uit bed gestapt, de uren zien verstrijken – hoe
absurd ook alles willen redden – maar
angst draait door, ik zie het
aan alles.
uit bed gestapt, de uren zien verstrijken – hoe
absurd ook alles willen redden – maar
angst draait door, ik zie het
aan alles.
Jezelf
gerust te stellen, maar met
een stem die aanhoudend zijn gedachten
spelt – eenzame gedichten waarin
het slecht valt te wonen.
een stem die aanhoudend zijn gedachten
spelt – eenzame gedichten waarin
het slecht valt te wonen.
Onmacht
om dit huis, om deze tuin,
de wereld, jou. Hoe liefde niet samen
te vatten valt, hoe ik niets wakker
schud dan enkel mijzelf.
de wereld, jou. Hoe liefde niet samen
te vatten valt, hoe ik niets wakker
schud dan enkel mijzelf.
Zoals
ik gebeur en nooit had willen
zijn. Alles staat waar het staat, maar
ik hoor mijzelf hardop zeggen
hoe het met mij is –
zijn. Alles staat waar het staat, maar
ik hoor mijzelf hardop zeggen
hoe het met mij is –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 15 augustus 2018
Egmond aan den Hoef,
woensdag 15 augustus 2018
3 comments:
Dat wakkeren is knap lastig.
Mooi gedicht!
Mooi Elbert
Dank jullie wel Hilly en Alja voor het waarderen van dit gedicht. Dit keer een erg persoonlijke, want er valt best veel om over na te denken en te piekeren in de wereld van vandaag...
Lieve groetjes,
Elbert
Post a Comment