BESTAANSRECHT
Naar een dierenverhaal van Toon Tellegen(!)
Het bankje is eenzaam, wil bezet. Stel
dat ik eens een ander was, een grijs
vergeten, een nog niet nader te
benoemen overweging, een
dat ik eens een ander was, een grijs
vergeten, een nog niet nader te
benoemen overweging, een
mogelijke overpeinzing? Stilte
in zichzelf besloten?
in zichzelf besloten?
De jaren blijven leeg. Het beton rot, het
hout versplintert tot verweer en het
korstmos vergeelt tot een respectabele
leeftijd.
hout versplintert tot verweer en het
korstmos vergeelt tot een respectabele
leeftijd.
Als ik dan die ander was, hoe had jij erbij
gezeten, ondanks mijn besef van de
werkelijke wereld? Ik ken je, je bent zo
alledaags, maar wat wist jij?
gezeten, ondanks mijn besef van de
werkelijke wereld? Ik ken je, je bent zo
alledaags, maar wat wist jij?
Nam ik ruimte in, was ik ondanks alles
van belang, in alles een onophoudelijke
vraag. Ik was mijzelf. Het vult de tijd,
maar hoe afwezig dan ook –
van belang, in alles een onophoudelijke
vraag. Ik was mijzelf. Het vult de tijd,
maar hoe afwezig dan ook –
Elbert Gonggrijp, Alkmaar, dinsdag 23 september 2014
No comments:
Post a Comment