CROSSROADS
(3.)
Men
heeft dikwijls geleerd dat het
prioriteit heeft om met de grootste
kalmte te leren leven.
prioriteit heeft om met de grootste
kalmte te leren leven.
Er
is een laatste tjiftjaf die de stilte
uitprobeert zichzelf aan te vangen ,
een onbevangen tortel een goed
verstaander van een immer
heilzame vrede.
uitprobeert zichzelf aan te vangen ,
een onbevangen tortel een goed
verstaander van een immer
heilzame vrede.
Er
zijn de auto’s en de fietsen, maar
bescheiden en wanneer. Er is zoveel
tijd te overpeinzen, kennis te maken
met al wat voor de hand liggend
was.
bescheiden en wanneer. Er is zoveel
tijd te overpeinzen, kennis te maken
met al wat voor de hand liggend
was.
slaat ons tegemoet. Het is onvermoed,
het is ons nabij om het te vergeten.
Het is nabij en herinnert ons af en toe.
Wij
zijn zo duidelijk op weg. Wij kennen
dit dorp van buiten. Binnen zijn grenzen
zijn wij ons terdege en houden ons
in de gaten.
dit dorp van buiten. Binnen zijn grenzen
zijn wij ons terdege en houden ons
in de gaten.
De
huizen zwijgen. In hun vorm gist
het raadsel, zo schijnbaar zelfverzekerd,
zo onverschillig stoïcijns –
het raadsel, zo schijnbaar zelfverzekerd,
zo onverschillig stoïcijns –
Elbert
Gonggrijp, terras “ Ut Aethoes “, Beegden,
zaterdag 6 september 2014a
No comments:
Post a Comment