Meeuw

MEEUW

Na een strandwandeling met mijn vriendin Conny

 

Hij hoeft niet te benaderen tot wanneer,
hij zal je altijd in de gaten. Het wandelend
argusoog om plotseling op de wieken
voor gezien.

Voorlopig durft hij nog. Waarom zou hem
toch de schrik. Hij heeft niets te verliezen,
hij is een brutale blik, zijn ik-besef, hij
lacht luidop, hij lacht de zee.

Wij willen hem zo achterna. Jij beseft
terdege wie jij wenst, jij wil leren
vliegen, zeg je en hoe doe je dat
in het echt?

Je bent vrij, nu ik zo naast je lig. Ik
koester mijn armen om je heen. Ik
geef je ruim baan te zweven wie
je bent.

Mijn vleugels om de jouwe –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan Zee,  maandag 25 augustus 2014