TEA
FOR TWO
Verblijf
met Conny in Antwerpen, hofje van paleis de Meir
Het is
zilver, doet ogen veelbelovend open, een
stille ochtend ontwaakt de nieuwe daden omdat
er weer zoveel nieuwe oorsprong op ligt.
stille ochtend ontwaakt de nieuwe daden omdat
er weer zoveel nieuwe oorsprong op ligt.
Ik drink
voorzichtige thee. Er hoeft nooit gehaast,
het is nooit genoeg, want er is de gemoedelijke
conversatie.
het is nooit genoeg, want er is de gemoedelijke
conversatie.
Hier is
het altijd zo uitgesproken zondag, hier is
het zo onweerstaanbaar eeuwig. Waarover ooit
te zullen dichten? Dan de lucht maar weer
veelbelovend blauw, jou zo zeker aan mijn zij.
het zo onweerstaanbaar eeuwig. Waarover ooit
te zullen dichten? Dan de lucht maar weer
veelbelovend blauw, jou zo zeker aan mijn zij.
Wat jij schrijft is hoogstwaarschijnlijk. Ik laat je.
Je hebt zo mogelijk meer te zeggen dan ik.
Ik rangschik slechts mijn vertrouwde woorden.
De obers lopen af en aan, weten nooit van iets.
De thee wordt koud. Ik laat mijzelf gebeuren.
Wat ik doe is een vraag zolang ik de woorden
aarzel.
Elbert
Gonggrijp, Antwerpen, maandag 1 september 2014
No comments:
Post a Comment