ALEER

ALEER
Naar foto van @ Fredi Hartman

Hoe een te vroeg gevallen blad, geen schijn van kans, tenslotte
op een plek beland die haar niet siert. Nog volhardt het in zijn groen,
maar kan de groei niet overdoen. Daar ligt het dan, roerloos
wachtend op verval.

Niemand die opkijken zal, nog iets van je verwacht. Het is gedaan,
gebeurd. Het water voert je af naar een ergens waar niemand iets van
je weet, geen vraag meer stelt. Het ging zoveel vaker van de hand
Het zijn de eerstelingen die tellen.

De zomer verstoft en kiest haar stervelingen uit. Daar liggen ze,
onthand zonder veel trammelant absent. Straks went het langzamerhand,
volgt een bonte stoet van treurnis de aarde tegemoet. Zolang het
sporadisch is, voel slechts de enkeling gemis.

Tilt het blad nog eenmaal naar het licht –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  maandag 31 juli 2017

Fotograaf @ Fredi Hartman

CLOSE UP

CLOSE UP

Voor mijn liefste

De liefste in bed verlaten nadat zij is ingeslapen. Daarvoor
heeft zij mijn armen echt nodig gehad. Ze wil mij dichterbij dan
zij ooit had kunnen dromen en zo krijgt ze het – dichtbij.

Daarvan poëzie willen maken in een nacht die gedempt aan
laatste geluiden doet. Van die hele lichte, het aangename ruisen
van de wind, het vervolg ervan in de bomen – zo nabij.

Ondertussen droom jij jezelf veilig geborgen in mijn armen.
Wees maar niet bang, over dit gedicht valt kort te zijn. Ik moest
gewoon schrijven dat niets mooiers is dan naar jou te kijken.

Ik hoor je zachtjes ademen in je slaap en zie je houding van het
kleine kind. Weldra zal ik naast je kruipen en mij in dezelfde houding
schikken. In vertrouwen met elkaar de liefde geheel eigen –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  maandag 31 juli 2017

ELLY DE WAARD

ELLY DE WAARD
Zesde Pomgedicht
Dichters

Hunkeren naar verlangen, een wildernis van verbindingen afgelegd. Ik
las je tederheid tussen de strofen, volgde met het schaamrood op de kaken
je onopgesmukte geilheid. Seksueel noemde je jezelf zonder ergens de
nadruk op te leggen. Het gaat erom hoe taal compositie wordt, hoe
verontwaardiging open kaart speelt.

In die tijd die helaas van alle jaren is wordt de rampspoed al voortijdig
voorspeld, een Cassandra gelijk. Voor dovemansoren. Zie het aangroeiend
oorlogsgeweld. Jij blijft je hogelijk verbazen over de randvoorwaarden
van het bestaan, de brutaliteit van het barbaarse waaronder
velen worden gekastijd.

In lust en gratie de liefste aan de natuur breed uitgemeten in een academisch
coloriet. De wereld bezien zoals niemand haar ziet. Jezelf ooit een Nieuwe
Wilde genoemd om de emancipatie van de vrouw te bespoedigen. Soms een
gesloten boek, dan weer luchtiger van toon. Geslepen stenen in een
beek naast keihard beton.

Je bent van eigen stempel, van eigen aard. Een stootblok waarop het
vriendelijk landen valt. Een taal die zich laat proeven als rode wijn,
zich uiteindelijk in alle overgave lezen laat. Aan de nabije zee –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zondag 30 juli 2017
Fotograaf @ Peter H. Toxopeus - Elly de Waard 2013,  Museum Kranenburgh,  Nacht van de Poëzie

www.ellydewaard.nl

www.pomgedichten.nl 

DAVID SYLVIAN

DAVID SYLVIAN

Pomgedicht 7, de laatste

Muziek

Vanuit het modieuze circuit van de popmuziek kwam
je eerste aarzeling, vreesde je wat je van binnen al raadde:

elke keer dat je dacht te zullen winnen, als je een deur
opende, werd je sterker belaagd. Hoe kon jij ooit koning
worden als twijfel harder waait dan de wind?

Je zocht het meer tussen de klanken: stilte, wilde
leegte en vrijheid beter verfijnen. Het werd je aangereikt
indien jij je verdiepte, een tapijt van lagen, vage geluiden
ergens, elders Een pulserende hartslag, een zwarte
ruimte, armen die probeerden te troosten terwijl
de donkerste dromen.

Een volle maan. Uiteindelijk heb je zelfs de stilte
verzwegen en er poëzie doorheen geregen, langzame,
zware. Met de hypnose van een onnavolgbare tekst.
Uiteindelijk werd zelfs zang improvisatie, moesten
oren geleerd opnieuw te willen luisteren.

“ Maar daar stond je dan, vol in het leven.
Jouw handen niet langer geheven naar de hemel,
jij alleen wist de reden. Of je grip op het leven
nog steeds van jou was bleef altijd de vraag. “ *

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zaterdag 29 juli 2017

(* Vrije vertaling gedeelte tekst nummer “ Brilliant trees “)

Fotograaf @ David Milne - David Sylvian (2014)

{ davidsylvian.com } - The official David Sylvian website

www.pomgedichten.nl