SCHAMEL
Duindagboekgedicht 72
Uitgewerkte Smartphone opname
Duindagboekgedicht 72
Uitgewerkte Smartphone opname
Voorbij het roepen van de vogels, voorbij de
razernij
van de storm, voorbij elk zien, het horen en het wachten.
Ik ben hier blijven zitten om het niet te begrijpen, de
veelvuldige vormen, het willekeurig zwermen van de
Spreeuwen, het lukraak bloeien van bloemen, de
onophoudelijke droogte.
van de storm, voorbij elk zien, het horen en het wachten.
Ik ben hier blijven zitten om het niet te begrijpen, de
veelvuldige vormen, het willekeurig zwermen van de
Spreeuwen, het lukraak bloeien van bloemen, de
onophoudelijke droogte.
Ik wil van niets op de hoogte, het waait en
ordent
de ruigte. Het duiden laat ik liggen, trotseer hoegenaamd
de stilte. Ergens moet het iets bedoelen, rijpt het zaad
en voedt het jongen, vindt zijn uiteindelijke weg –
de ruigte. Het duiden laat ik liggen, trotseer hoegenaamd
de stilte. Ergens moet het iets bedoelen, rijpt het zaad
en voedt het jongen, vindt zijn uiteindelijke weg –
Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, maandag 3 juli 2017
No comments:
Post a Comment