BLANK VERS

BLANK VERS

Het zit ‘m nooit in de dingen die ik meemaak. Als er

een grondtoon stilte aanslaat weet een dag zich de
weloverwogen belofte aan woorden. Een gedicht,

een poëtische overpeinzing.

Laten we voorop stellen: er is lente, er is aan natuur

genoeg, er zou inspiratie. Wat kleurt de wereld, hoe

vul ik kunstzinnig de diepere gedaante? Ik geef het
ruim baan en het onwillekeurig oog.

Hoe proeft bijvoorbeeld liefde? Ik kus het leven bloot,
veeg betekenis weg, zing een welluidende morgen. Het

verbaast mij. Op mijn pad de vele vrije uren. Vanwaar

een schilder, een muzikant, de weledele acteur?

Ik neem alvast de pose aan van geluk, ik rijg de eerste

gulzige bloemen. Hoezo, vers geplukt het eeuwige leven?

Een eenakter, een grand finale. Dit reusachtig decor

dicteert hels het kabaal van taal die onderhuids

de schrille noten.

Kijk daar! Ergens in de verte besluipt mij een
vreemd soort van beweging. Het ademt inspiratie.

Hier geef ik mijn handtekening een zoet sonnet.

Dat je weet dat het hier begon onder de wolken,
de nieuwe tijd, de hese horizon –

@ Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  13-04-15
@ Foto's Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  april 2015
@ Muziek Mathilde Santing,  " Inspiratie "