DEJA VU
zit de verontwaardiging
van zijn territorium.
Het is mooi weer in zijn lente,
maar wat doe ik hier?
maar wat doe ik hier?
Ik praat met een vriend van
die ene gedachte dat
alles wat wij doen
te herleiden is
tot een enkel nu.
die ene gedachte dat
alles wat wij doen
te herleiden is
tot een enkel nu.
Nu, zeg ik, is voorbij terwijl
het glas teugt tot
een heldere
constatering.
het glas teugt tot
een heldere
constatering.
Het smaakt mij
naar meer, maar
wat als ik
mijn tong
tot oordeel?
naar meer, maar
wat als ik
mijn tong
tot oordeel?
Nu prevel ik
deze dag naar
een geweldig
nu.
deze dag naar
een geweldig
nu.
Maar dat is
voorbij bij
dit ene
gezegde –
voorbij bij
dit ene
gezegde –
No comments:
Post a Comment