BOEKDELEN

 

Boekdelen

 

 

Een vermotregende tuin, een natte huid karakteristiek
van kaalte. Er kleuren bladeren hun sterfte tegemoet –
een uiterst gelaten zaterdag. De katten drinken zich
bekwaam uit de donkere vijver en de vogels
bivakkeren weer hun toegeëigende plek.

 

Waarom haast te hebben nu alles naar voleinding neigt?
Een uitgesproken mijmering die zelfs in het zachtste grijs
van de lucht beklijft? Holle voetstappen in de steeg
ten teken dat de dag toch zijn beweegredenen leeft.

 

Een onophoudelijke ambitie die
van boekdelen spreekt – zo nu en dan,
maar uiterst gebruikelijk –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 14 november 2020