EN BOVENDIEN

 

En bovendien

 

 

Je vergat wat je zag bovendien – het stond stil  
deze dag, vond onbehaaglijk deze verdomde morgen
uit – een nietsnut vol zelfbeklag. Had ik je hierin
ooit verraden? Je was ziek, maar verweerde je,
omvatte mij met al jouw liefde.

 

Omdat het niet anders kon, omdat het niet
anders zou. Er was geen wereld roerlozer dan
de onze – nooit bedacht ik haar zoals nu,
weerloos van tijd. Het begint waar het
eindigde. Grijs en monotoon.

 
Ingehouden maar voorhanden.
Omdat het wezen moest zoals
het zich aandiende, omdat
het niet anders kon –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 24 november 2020