OFSCHOON

Ofschoon

Voor mijn liefste

Er is in het verpozen een roos ontloken. Zij duurt
gedurende haar schoonheid haar voortvarende bloei, geurt
haar pose, trouwt ons het verlangen voorgoed bij elkaar
te zullen horen – wat de toekomst ook brengen moge.

 

Misschien keert de herfst steeds terug op zijn schreden,
maar beminnen wij elkaar immer gestaag. Wat we mooi vinden
blijkt de liefde, soms achteraf, soms duidelijk tevoorschijn.
Jij glimlacht de liefste, behoort mij steeds toe –

 

alsof het nooit bezegeld hoeft te worden
met dat ene woord, die tedere kus. Dat is het
dus – dat wij elkaar toe zullen behoren –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 20 november 2020