SMART

 

SMART
Duindagboekgedicht 155
Uitgewerkte IPhone opname

 

 

Langzamerhand luwt schaars het tanend licht terwijl
het alsnog voorradig is. Hoopvol kromt het norse duin
zodat het gewis zijn glooiingen bezit. Er behoeft
geen treurnis, er beklijft geen verdriet. Omdat het
de natuur niet eigen is.

 

Barmhartig groeit de stugge duindoorn zijn oranje
bessenpracht, staat de kruipwilg standvastig in
het verblijven. O, konden wij maar met eenzelfde
kracht de wanhoop uit ons hart verdrijven –

 

 

Gedicht + foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
zaterdag 7 november 2020