Gelukkig geduld
Voor
de liefste
Maar je kent mij en zal mij blijven kennen zolang
wij zeker samen bestaan als hier nu – wij hoeven niet
langer bang te zijn elkaar te gaan vergeten. Wij
leven ons heden volledig alsmaar voluit.
Wat wij van onszelf herinneren – niet de gedachte
aan de dag, niet het onvolkomen uur, maar
het intieme verblijven. Daar vertoeven wij
om nergens elders dan dichtbij.
Ach, hoe wij elkaar ontroeren zolang wij elkaar
leven, hier in ons hedendaagse. Maar dat wisten
wij natuurlijk al omdat wij elkaar wisten nog
voordat wij dat begrepen –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 20 november 2020
No comments:
Post a Comment