STUURS
Duindagboekgedicht 157
Uitgewerkte IPhone opname
Het duin belichaamt een doorleefd verleden
wat
in de toekomst weinig veranderen zal. Het is aan
de wolken en de lucht om dit schijnbaar evenwicht
te verloochenen. Zoals het duin erbij ligt legt het
zich aan geen sterveling bloot.
Dit is wat zich gewoontegetrouw aan je ogen
afspeelt. Het weet van niets, kent geen definitie.
Maar de spreeuwen en de zwanen zij verkiezen
hun immer terugkerende positie zolang het
nog steeds de kille herfst –
Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
maandag 23 november 2020
2 comments:
Woonde ik maar wat dichter bij zee en duin...
Mooi natuurgedicht Elbert.
Dankjewel voor het compliment. Wij zijn inderdaad bevoorrecht om vlakbij de duinen te wonen. Ik kom er dan ook graag....
Lieve groet,
Elbert
Post a Comment