Sunday, November 15, 2020

OMDAT IN ALLES JIJ -

 

OMDAT IN ALLES JIJ –

Want mijn liefste

 

 

De dode dingen, ja, de dingen zelfs, en het gras,
de bomen, de kieren tussen de tegels, de
nerven in het blad, de winderige herfst,
de koffiekringen in het tafelkleed – 

 

Ik drink de melk, eet het fruit, breek het brood,
en dan nog. Er is de tijd, de godvergeten tijd, zij

staat nooit stil, zij leeft jou, zij ademt jou in. Ik

heb jou zo van binnenin, ik zie jou zo van

buitenuit. 

 

Er is het godganse geluid van de laatste vogels,
er is het eindeloos geduld, er is het uitzicht, er
wordt steeds gevlucht, maar waarnaartoe. Er is
een altijd zondag, jij zou moeten weten waar.

 

Ik adem jou in, al was het niet gister dan vandaag.
Jij hebt de tijd, jij waant je veilig, ik ben bij je,
ik wacht waar jij op mij wacht. Het is er zo stil,
wij leven langs elkaar heen, wij zijn zo een. 

 

De dode dingen. Ik ga overal heen, neem jou mee,
hier ben ik, wat zou ik zonder jou, maar het geeft
niet, jij bent zo binnenin, jij bent zo buitenuit. Ik
kijk naar de bomen, ik leef het uitzicht. Daar ben
je, daar ben ik. Waar nog te beginnen -

 

 

Elbert Gonggrijp, 
Heerhugowaard, 
zaterdag 15 november 2014
 

 

 

 

 

2 comments:

Hilly Nicolay said...

Wat een schitteren gedicht vol ontroering.

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Dankjewel lieve Hilly..... Het was in het begin van onze relatie en ik was er geheel vol van. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel liefdesgedichten geschreven...