NAARMATE

Naarmate
Landjuwelen
Antwoord op Gemma
“ Blijf op je eigen weg “

Wat resteert de gekwetsten als de pijn wordt genegeerd? We vullen
er onze harten mee, wij draaien het hoofd om bij andermans ellende.
De prangende vraag hoe de aarde te behouden. Zij komt om in plastic
en onbehagen, zuurstofloos het verraden. Hoor de salvo’s van de
neerploffende dolfijnen. Het kwijnen op de verloren stranden.

Het ontbreekt aan insekten, vogels, vissen. We vergapen ons aan
overmacht en overvloed, misselijkmakende soaps en televisiekwissen.
Wanneer het allemaal te laat is. Dan maar de liefde? De magere
hand van de liefde te liegen?

Ik doe een Nachtvlinder na in zijn poging
tot het ontsnappen. Het zuivere  licht te zoeken,
maar een machteloos onafwendbaar waarnaar –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 31 januari 2018

Foto's - Gestrande Grienden(Dolfijnsoort) in Nieuw Zeeland,
plastic in zee,
Nachtvlinders aangetrokken door lamplicht

EERTIJDS

EERTIJDS

Ik moet mijzelf terug zien te verlangen in dat eertijds
gevoel van thuis, het aangenaam gevoel van overbodig,
het comfortabel nestelen op de bank, de dreinende
regen buiten, een mok koffie.

Ik moet terug naar dat idee van inkeer, het onnodig
werkwoord van het telkens weer anders overdoen. Dat
elk geschil slechts een gril. Voorbij de ergernis van
het hinderlijk vergissen de vergiffenis.

Als het zou. Inleven behelst geen inleveren.
Hoe pijnlijk en schrijnend soms ook. Wij zijn
elkaar in zekere mate. Zolang je bij mij
bent, zoals het was eertijds –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 31 januari 2018

  

GAME OVER

GAME OVER
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Verdwijnen “

De leugen loochenstraffen. Wat je beduidde moest
niet van neon reclames en spotlights voorzien. Het zou
zuiverder, niet vanuit één standpunt bekeken, maar
becommentarieërd tot je werkelijk wist waarom.

De slavernij vergeten van de ik-vind-problematiek. De
reumatiek van de meest hardlopende. Wie vind er nog op
een slakkengang de ware liefde uit, de kraamkamer van
geduld en geborgen? Het appèl aan helder overwegen,
de interactieve sociale  media voorbij?

In het gras de smartphone prompt te vergeten,  de
games aan de kant om het leven al levend te leren spellen,
de merel te herkennen aan zijn analoge zang –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 30 januari 2018

ME TOO

ME TOO

Landjuwelen
Antwoord op Gemma
“ Misschien was het een ander “

Ik heb je nooit gevraagd mijn ego
te beschadigen, mijn lichaam te benaderen
alsof ik oud vuil was. Ik kon ooit de
moeder van jouw kind zijn.

Ik kon ooit jouw moeder zijn geweest.
Heb jij de liefde ooit liefdevol aangekeken,
zachtjes door mijn haar gestreken? Het
leven tot leven gewekt zonder dat het
protesteerde, geleerd wat leven
werkelijk bedoelde?

Vergeet niet uit wiens baarmoeder
je nu baarlijke nonsens baarde terwijl

jouw hand tussen onwillige dijen
wrong. Mijn protest de tranen op
mijn wangen die jij zonder op of
om te kijken voor mij achterliet.

Jij hoorde
geen enkel
onvertogen
woord –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 30 januari 2018

kunstwerk - Esmay Wagemans - Second Skin - 2015

DISPUUT 2.

DISPUUT
Notitie geschreven tijdens Artlunch
Elly de Waard & Gabriële Viertel
Kunst Centrum Haarlem

Vanuit een wervelwind van
kleine conversaties, amuses, petit fours
de omfloerste poëzie verkondigd,
in beeld en taal gelijk.

“ Verbeelding heeft nakroost “, gaat
verbindingen aan. Het onderwater
spiegelen van perfecte harmonie,
zwart te omhullen tot een

verrassend toeval.

Sensueel en welbespraakt. Een
zekere Leichtigkeit. Zo breng je ook
woorden in beweging, gewichtloos
weifelend.

Het wel en wee uiteengezet bij
een uitnodigend hapje en drankje.
Dit is wat eertijds kunstenaars
daadwerkelijk beoogden in
het betogen.

Deelgenoot gemaakt van vis
en dis. Af en aan te gaan je
uit te laten hoe divers kunst
te noemen is. In vloeiend
evenwicht.

Wie hier kundig luistert weet
zich geamuseerd hoe het de één
en de ander zakelijk is afgeleerd
hetzelfde te doen –

Elbert Gonggrijp,
Haarlem,
Zondag 28 januari 2018