VERVE

Verve

Als alles past. De tijd rangschikken. Nu het weer
kan tot het mooiste.  Het gaat door onderzoekende
handen zijn eigen weg. Het krijgt iets van vlees,
van huid. Het lijkt op kijken met de ogen dicht.

Toen je zei dat het pas af was als de schaar dat
verlangde. Blijven is toekijken hoe alles op je zal
blijven wachten. Dichten zei ik is niet weten wat
ik je bedoelde toen ik het je schreef.

Een soort brief aan een onbekende. Ik schreef
het je, verkende herhaaldelijk je gezicht. Poëzie
is een rivier en die te laten stromen, mijn pen
driftig bewegend op het papier –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
atelier Conny Lahnstein,
zaterdag 20 januari 2018