Conny Lahnstein haar visie op mijn dichtproces....

Hoe een gedicht van Elbert Gonggrijp regelmatig tot stand komt:
1. Ik word om 6:30 uur wakker en kan niet meer slapen, dus eruit. Ga eten, vervolgens naar mijn atelier op zolder;
2. 2 uur later komt Elbert zijn bed uit en daalt de trap af naar beneden. Roept slaperig dat hij vannacht een gedicht heeft geschreven, ruwe versie 1. En: is er koffie??
3. Ik hoor na 5 minuten harde muziek beneden.., Elbert roept: hoor je dat ? Ja, denk ik, de buren ook.., en dat hij die muziek heeft teruggevonden op YouTube uit zijn studententijd. Oh wat heerlijk roep ik!
4. Na 10 minuten verschijnt hij voor het halve deurtje voor mijn atelier en begint het gedicht voor te dragen. Ik zeg: mooi, of heel mooi, of prachtig! Of: waarom heb je dat ene woord gebruikt? Of je hebt 2x hetzelfde woord in 1 zin gebruikt. Of: ik snap die zin niet, wat bedoel je te zeggen?
5. We praten wat, hij denkt erover na, strompelt de 2 trappen af naar beneden. Ik ga weer verder met waarmee ik bezig was.
6. Na 6 minuten verschijnt Elbert snakkend naar adem weer voor mijn deurtje en draagt hortend en stotend vervolgens versie 2 voor.
7. Ik geef wederom commentaar en hij geeft me gelijk, strompelt de trap weer af naar beneden.. ik ga weer verder, schuif wat met dozen, zet de kast terug op zijn plek.
8. Na 4 minuten komt Elbert komt weer boven, hijgend. En draagt versie 3 voor. Ik luister en zeg voor de grap dat ik het jammer vind dat hij dat ene woord wat hij er eerder in had staan toch mooier vond. Hij kijkt me zwijgend aan, mond open maar geen woord volgt. Ik weet wat hij denkt... ik lach hem toe (uit) en vraag hem de zin nog eens voor te lezen. Dan zeg ik dat deze versie toch het mooiste is.
9. Hij strompelt voor de laatste keer (denk ik...) de 2 trappen af naar beneden.
10. Versie 3 plaatst hij, ‘Vanouds’ en is waarschijnlijk nu al te lezen op zijn blog... www.natuurgedichten.blogspot.nl op zondag om 9:32 uur. (Trouwens, elke dag gebeurt dit meerdere malen);
11. Heerlijk zo’n dichter-man, nooit saai.