PLOMPVERLOREN

Plompverloren
N.a.v. foto @ Judith in den Bosch “ changes “

Ergens moest je naartoe, plompverloren uit het oog.
Maar je dreef en bleef waar je al dobberend het oppervlak
verstoorde. Je bracht alles stilletjes in beroering, het water
gonste ervan in zachte golfjes. Het bedolf je, het beroerde
een nieuwe lichaamstaal.

Je overleed in een kaal breedsprakig beeld van dode
vergeefse takken. Geen toekomst meer en toch. Een zachtjes
mijmeren van wat er was geweest. Toen men met jouw lichaam
sleepte, met jou vervaarlijk dweepte, zwaaide, zwiepte,
speelde. Het onvervalste kind.

Zo buiten dit alles jouw restanten van
wat eerder is geweest. Verlangen hangend
in de bomen naar een onberispelijke lente.
Dat de katjes zouden komen, de hommels
op het stuifmeel eveneens.

Elbert Gonggrijp,

Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2017

Foto @ Judith in den Bosch - " changes "