INDIGO

Indigo

Vrede is gekleed in een kille mantel. Er is sterfte te overwinnen,
er is nog zoveel om in te vergissen, in het uiterste zwart, in haar
volmaakte duister. Wie haar betreedt sluipt bij haar binnen,
weet niet van haar ongeschreven regels.

Zij is een volslagen vreemde. Ze heeft hier al die tijd gelegen,
maar ze moet ontstaan, ze moet een hele wereld. Zou zij een naam 

hebben, dan van horen fluisteren. Zachtjes te vallen tussen de
verdorde kruiden, het hoge gras –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 21 januari 2018