DAT IK DAT WAS

Dat ik dat was
Na de storm

Toen waren daar weer de vogels, even voorzichtig
als ooit, langzaam weer zo voorgoed als nu. De wolken
dreven voorbij, de storm verstomde, verloor zijn
woeste aard. Het was voorbij voor je het wist.

Hij was tot een tijd gaan behoren toen hij nog niet
bestond, toen hij moest worden uitgevonden. Het werd
stiller dan voorheen, alles wat hij zei werd destijds.
Als je had verstaan wat hij toen zei.

Alles was weer gaan liggen waar het lag, maar zo
anders dan voorheen.Het moest gevonden, bedacht. Om
de wereld terug te zien was daar het licht, vaal bleek
licht, zo leeg en vergeten als de storm zelf –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 18 januari 2018