COULISSEN
Thema Poëzieweek 2018 “ Theater “
Thema Poëzieweek 2018 “ Theater “
Uitgewerkt Smartphone gedicht
Met
een opgeheven schedel sonnetten declameren of
kolderiek de tenenkrommende klucht van open- en dicht
slaande deuren, uitlaatklep voor overspel. Ik heb in mijn
wereld vele scenario’s tegemoet gezien, het theater
van een lach en een traan.
kolderiek de tenenkrommende klucht van open- en dicht
slaande deuren, uitlaatklep voor overspel. Ik heb in mijn
wereld vele scenario’s tegemoet gezien, het theater
van een lach en een traan.
Ik
verteder je met mijn miniemste mimiek. Wat ik je
zoal te zeggen heb kan meervoudig uitgelegd, valt
evenmin te begrijpen als je mijn bedoelingen niet
kan overzien. De natuur een decor die haar
dusdanige momenten souffleert.
zoal te zeggen heb kan meervoudig uitgelegd, valt
evenmin te begrijpen als je mijn bedoelingen niet
kan overzien. De natuur een decor die haar
dusdanige momenten souffleert.
Wat
mij werkelijk wordt ingefluisterd – de kleine
ambiance van een winter, het indrukkenwekkend
schouwspel van de spreeuwenzwermen. Ik buig
in de fluisterende wind en begroet
mijn fictieve publiek –
ambiance van een winter, het indrukkenwekkend
schouwspel van de spreeuwenzwermen. Ik buig
in de fluisterende wind en begroet
mijn fictieve publiek –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2018
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2018
VOETLICHT
Thema Poëzieweek 2018 “ Theater “
Uitgewerkte Smartphone opname
Thema Poëzieweek 2018 “ Theater “
Uitgewerkte Smartphone opname
Ik
dicht het je, ik dicht je waarin alle rollen bekend
zijn. Ik bespeel je dichterbij, ik benader je dat mijn lach,
mijn traan jou aangrijpt, niet meer loslaat, mee naar
huis gaat. Het tragikomische van theater.
zijn. Ik bespeel je dichterbij, ik benader je dat mijn lach,
mijn traan jou aangrijpt, niet meer loslaat, mee naar
huis gaat. Het tragikomische van theater.
Een
veelzeggende blik, een veelzeggend gebaar. Hoe
de acteur uit het hoofd een verhaal belooft zo treffend dat
je het navertelt, in de huid gekropen dezelfde feiten
onder ogen gezien toen het doek viel, de stilte
nog nazinderde –
de acteur uit het hoofd een verhaal belooft zo treffend dat
je het navertelt, in de huid gekropen dezelfde feiten
onder ogen gezien toen het doek viel, de stilte
nog nazinderde –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2018
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2018
MONOLOOG
Poëzieweek 2018
Uitgwerkte Smartphone opname
Poëzieweek 2018
Uitgwerkte Smartphone opname
Hij
moet nog zijn monoloog, hij moet nog laten zien
dat eenzaamheid niet alleen zijn is, dat praten voor zichzelf
een heel betoog – grommen, huilen, schaterlachen, een
heel huis, een heel landschap.
dat eenzaamheid niet alleen zijn is, dat praten voor zichzelf
een heel betoog – grommen, huilen, schaterlachen, een
heel huis, een heel landschap.
Een
verleden, vader, moeder, kinderen. Kijkt je aan
waar jij gebleven bent. In het luisteren de voortgang van
de tijd, in de spotlights het gevoel van gevangen.
waar jij gebleven bent. In het luisteren de voortgang van
de tijd, in de spotlights het gevoel van gevangen.
Vele
hoofdstukken lang, staande,
tekstvast en onverschrokken –
tekstvast en onverschrokken –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2018
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 2 januari 2018
No comments:
Post a Comment