ANTRACIET

Antraciet

Schrikken van het normale. De nacht vergroot de fantasie. Je ziet
niets, herinnert je niet hoe licht er precies uit zou zien. Leegte suggereert

 ruimte. Je bedenkt bij voorbaat al het overige. De spiegelende vijver,
het ondergedoken blad van de waterlelie, de poelslak.

Wat vermoed je? Schimmen, planten, attributen. De kleurige schutting,
het gietijzeren bankje, de grijze klimop. De beweging van bladeren die je
denkt te zullen horen, het vage geritsel. Een deur in het duister om je
buiten te sluiten. Ja, je bent wel eens bang –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 22 januari 2018