HOE
DIKWIJLS
Het
moest maar weer eens gauw lente,
zo’n echte onvervalste. Van rozengeur en
maneschijn, maar liefst zoals jij nu, zachter
en lichter. Zoals plots die Citroenvlinder.
zo’n echte onvervalste. Van rozengeur en
maneschijn, maar liefst zoals jij nu, zachter
en lichter. Zoals plots die Citroenvlinder.
Dat
je dan heel dicht naast mij kwam
zitten en mij vertelde hoe alles beter dan
het zoveelste cliché, het lief te hebben
in een dagelijks helder perspectief.
zitten en mij vertelde hoe alles beter dan
het zoveelste cliché, het lief te hebben
in een dagelijks helder perspectief.
We
zouden samen uitvinden hoe het
leven weer klopte, hoe de tijd traag uit
de knop, hoe het plan zich ontvouwde
zoals het ooit eens was voorzien.
leven weer klopte, hoe de tijd traag uit
de knop, hoe het plan zich ontvouwde
zoals het ooit eens was voorzien.
Hoe
dikwijls had ik jou te vergeten
toen alles zich weer leek te herhalen,
toen je dacht dat het zover was, maar
het vooralsnog op zich liet wachten –
toen alles zich weer leek te herhalen,
toen je dacht dat het zover was, maar
het vooralsnog op zich liet wachten –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 6 april 2018
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 6 april 2018
Foto @ afanja ( Jan K. ) - Citroenvlinder op Echte Koekoeksbloem
 |
| De originele versie van het gedicht |
No comments:
Post a Comment