VERSCHIET

VERSCHIET
Duindagboekgedicht 96
Uitgewerkte I-Phone opname

Luister naar dit landschap en weet hoe dorstig
en hongerig dit was. Hoe het, aarzelend misschien,
tot volle wasdom komt: de Kruipwilg, de katjes
in vol ornaat. De eerste zenuwachtige beweging
van insecten, gejaagd van plek naar plek.

Het groen een velours van vele prille schakeringen.
Elke aanduiding een nieuwe voor wie dit werkelijk
ziet. In zachte tinten. De vogels één voor één te
arriveren uit het verre zuiden.

Een mogelijke nevel trekkend over het glooiende
duin, nog net geen regen. De Bijen en de Hommels,
hun nijverig zoeken naar nectar. Zoveel lente in
het verschiet maakt van twijfel onmiskenbaar

iets eindigs –

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
zondag 15 april 2018