NADEREND AFSCHEID

NADEREND AFSCHEID
In Memoriam F.L.

Afscheid van mijn moeder

Vandaag goed opgelet
hoe de dag begon

met blauwe luchten
en een warme zon.

“ Verdriet is overbodig,

het leven zal verder gaan,

ook zonder mij ‘

Dus gekeken hoe mooi de akelei
weerbarstig tussen tegels groeide,
de hond onverschillig zijn vacht likte,
de kikkers weer luidruchtig kwaakten,
de bruinrode hazelaar alweer volop in blad stond,

tegen de verdrukking in.

“ De muziek is al uitgezocht,
ik bemerkte dat het zelfs leuk was
om te doen. “

We zaten in de schaduw

van de grote parasol.

Soms werd het je even te machtig.

Bijna de hele familie weer bij elkaar.

We dronken koffie en praatten

over koetjes en kalfjes.

“ Mijn geest is nog zo veerkrachtig,
maar mijn lichaam werkt niet altijd mee. “

Het verleden staat op zolder,
keurig in dozen verpakt.

Ik moet de etiketten voorlezen.

Zij beslist wat er verdwijnt

voor de eeuwigheid.

Alles moet nu weg.
Boeken vol scheikundige formules
passeren mijn handen,

zijn voor oud papier en liefdadigheid.

Wat ze zelf ooit schreef

blijft taboe voor iedereen,

dient verteerd door vuur en vlam.

Alsof ze al bezig is om weg te gaan,

klaar om voorgoed te verhuizen.

“ Wat nog niet klaar is in mijn leven,
zal het volgende mij wel geven. “

Maar ik zie je blik

en kan hem niet beschrijven:

een mengeling van strijdbaarheid

en uitgeblust zijn.

Alsof een oude vrouw

plots jong wil worden.

Ondraaglijk wordt het pas
als je met veel moeite opstaat,
je eigen weigerachtige passen zet.

Ik zie je hinken
en weet van je pijn.

Denk: dit zou niet waar
mogen zijn.

Zo jong nog

de dood al voor ogen.

“ Kreta lijkt mij een fantastisch eiland.
Zomers is het er 28 graden. “

Laten we de mooie praatjes
voor later bewaren.

Dit is mijn moeder
die ik nog niet zou willen missen.

Het is echter kijken
als naar een zonsondergang boven zee.

Uiteindelijk gaat ze toch onder,
hoe schitterend ook.

Elbert Gonggrijp,
Heerhugowaard,

zondag 10 mei 1998

Foto van mijn moeder Finny Liezenga