OFSCHOON
Duindagboekgedicht 97
Uitgewerkte I-Phone opname
Duindagboekgedicht 97
Uitgewerkte I-Phone opname
Oververhit
barst het groen gevoeglijk uit
zijn voegen, trilt het duin er bijkans van. De
lucht en de zang. De Blauwborst kwelend
ergens in geniep. De Graspieper als een
parachute in zijn vlucht.
zijn voegen, trilt het duin er bijkans van. De
lucht en de zang. De Blauwborst kwelend
ergens in geniep. De Graspieper als een
parachute in zijn vlucht.
De
Meidoorn, ooit een stugge struik gebleken,
krijgt zowaar iets lieflijks mee. Het droge zand
daarentegen oogt meedogenloos doods. Het
krijgt zowaar iets lieflijks mee. Het droge zand
daarentegen oogt meedogenloos doods. Het
verzengt,
hier doet een lente aan zomer.
Hoe voorbarig, hoe onbesuisd.
Hoe voorbarig, hoe onbesuisd.
De
windveren aaien de amicale hemel boven
dit broeierig grondgebied, mooi en nergens op
beducht terwijl de hoge temperaturen –
dit broeierig grondgebied, mooi en nergens op
beducht terwijl de hoge temperaturen –
Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
Kolenpaadje,
donderdag 19 april 2018
PWN duinen Bergen aan Zee,
Kolenpaadje,
donderdag 19 april 2018
No comments:
Post a Comment