SPADE
Nog
voor het spitten in de aarde het beeld
van een ongerepte tuin, nog voor het kleine
kind, nog voor de lieflijke lente.
van een ongerepte tuin, nog voor het kleine
kind, nog voor de lieflijke lente.
In
het zaaigoed de erfenis van een ongekend
vroeger. Hoe alles weer ontkiemen moet. Hoe
je met ijverige handen wroette.
vroeger. Hoe alles weer ontkiemen moet. Hoe
je met ijverige handen wroette.
Een
hele wereld op zich, het hoge gras, de
krioelende insecten. De uit te blazen pluizenbollen
naar een nergens, ergens hier ver vandaan.
krioelende insecten. De uit te blazen pluizenbollen
naar een nergens, ergens hier ver vandaan.
Hoe
zou het voelen om deze tuin te zijn, om
van niemand te zijn geweest, zoveel geschiedenis
ineen? Zouden wij van haar hebben gehouden,
toen er nog zoveel winter?
van niemand te zijn geweest, zoveel geschiedenis
ineen? Zouden wij van haar hebben gehouden,
toen er nog zoveel winter?
Het zelfportret waarin de eerste
bloemen bloeien nog voor ze in een
vaas konden worden gezet –
bloemen bloeien nog voor ze in een
vaas konden worden gezet –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 1 april 2018, 1e paasdag
Paper Art @ Conny Lahnstein - " Spade " ( 30 x 30 cm )
www.connylahnstein.com
Egmond aan den Hoef,
zondag 1 april 2018, 1e paasdag
Paper Art @ Conny Lahnstein - " Spade " ( 30 x 30 cm )
www.connylahnstein.com
1 comment:
Hoe zou het voelen, als een pluis van een paardenbloem te zweven naar nergens, ergens...
Prachtig gedicht.
Post a Comment