Sunday, April 01, 2018

SPADE

SPADE


Nog voor het spitten in de aarde het beeld
van een ongerepte tuin, nog voor het kleine
kind, nog voor de lieflijke lente.

In het zaaigoed de erfenis van een ongekend
vroeger. Hoe alles weer ontkiemen moet. Hoe
je met ijverige handen wroette.

Een hele wereld op zich, het hoge gras, de
krioelende insecten. De uit te blazen pluizenbollen
naar een nergens, ergens hier ver vandaan.

Hoe zou het voelen om deze tuin te zijn, om
van niemand te zijn geweest, zoveel geschiedenis
ineen? Zouden wij van haar hebben gehouden,
toen er nog zoveel winter?

Het  zelfportret waarin de eerste
bloemen bloeien nog voor ze in een 

vaas konden worden gezet –



Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 1 april 2018, 1e paasdag

Paper Art @ Conny Lahnstein - " Spade " ( 30 x 30 cm )
www.connylahnstein.com










1 comment:

Hilly Nicolay said...

Hoe zou het voelen, als een pluis van een paardenbloem te zweven naar nergens, ergens...

Prachtig gedicht.