IETS,
ERGENS
N.a.v. foto @ Astrid van Rijn – Landschap 2018
N.a.v. foto @ Astrid van Rijn – Landschap 2018
Dat
licht, dat onvermoede licht. Er komt iets ouds over mij,
iets ouds wat ik niet noemen kan, maar toch. Alsof het nooit
genoeg, nooit hetzelfde, zo’n dag dat verleden een
gezicht, bladeren die komen, die weer weggaan.
iets ouds wat ik niet noemen kan, maar toch. Alsof het nooit
genoeg, nooit hetzelfde, zo’n dag dat verleden een
gezicht, bladeren die komen, die weer weggaan.
Hier
was ik eerder en het gebeurt mij telkens. Een idee iets
te herkennen, dichterbij dan je had kunnen bedenken, het park,
de bomen, opa’s en oma’s. Daar aan het water, het zacht
rimpelen van water. Stilte, meer niet.
te herkennen, dichterbij dan je had kunnen bedenken, het park,
de bomen, opa’s en oma’s. Daar aan het water, het zacht
rimpelen van water. Stilte, meer niet.
Het
is meer dan een landschap, het wil je iets vertellen,
iets milds, iets vergevingsgezind, het omarmt je, een glimlach,
het idee van mogen blijven. Van dat soort beloften,
dat soort eeuwige dingen.
iets milds, iets vergevingsgezind, het omarmt je, een glimlach,
het idee van mogen blijven. Van dat soort beloften,
dat soort eeuwige dingen.
Het
mag en niets hoeft. Het landschap raakt je aan en
bestaat, maar hoe. Bijna onzichtbaar, bijna afwezig. Maar
zoals een geur je herinnert aan een tijd toen je ergens,
toen het een hoe en waarom –
bestaat, maar hoe. Bijna onzichtbaar, bijna afwezig. Maar
zoals een geur je herinnert aan een tijd toen je ergens,
toen het een hoe en waarom –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 30 april 2018
Egmond aan den Hoef,
maandag 30 april 2018
Foto - @ Astrid van Rijn - Landschap 2018
No comments:
Post a Comment