IN THIS CONFUSION
(REACH FOR ME) 01
(REACH FOR ME) 01
Fotograaf @ Izaak Slagt,
model @ CoCo Roes
model @ CoCo Roes
Het grootse vergeefse licht, een Vermeer eigen, de
muren
recenter aftands. Hier bladdert wat mocht beklijven. Je
klampt je eraan vast. Waar ligt voor jou hier het schier
onmogelijke?
recenter aftands. Hier bladdert wat mocht beklijven. Je
klampt je eraan vast. Waar ligt voor jou hier het schier
onmogelijke?
Ergens wordt er gekeken, hoe je, vanachter je arm,
iets
van hoop wil voltrekken. Iets concreets, iets werkelijks,
iets van verdriet, van razernij of geluk, meer dan
het geblakerde verstomde uur.
van hoop wil voltrekken. Iets concreets, iets werkelijks,
iets van verdriet, van razernij of geluk, meer dan
het geblakerde verstomde uur.
Is er iets van aandacht te verschaffen, betrek ik
dit
op die ene blik? Een verstrakte mimiek alsof je nog net
niet op de vlucht, maar zo verstild als nu hier, ergens
nooit een mogelijk ontsnappen.
op die ene blik? Een verstrakte mimiek alsof je nog net
niet op de vlucht, maar zo verstild als nu hier, ergens
nooit een mogelijk ontsnappen.
Ergens de houvast aan verstomde woorden. Ze zeggen
onzin, ik neem ze voor waar als het enig juiste. Ben je nu
boos, of bang. Jij zult mij niet werkelijk hebben te verlaten,
ook nu niet.
onzin, ik neem ze voor waar als het enig juiste. Ben je nu
boos, of bang. Jij zult mij niet werkelijk hebben te verlaten,
ook nu niet.
Kan je dit zijn, zo over de rand van je kijken of verkies
je
blindelings het ziedend licht? Help ik je door met je mee
te turen? Er is niets besloten, dan geen enkele notie.
Jij begeeft je er, maar haakt af alvorens.
blindelings het ziedend licht? Help ik je door met je mee
te turen? Er is niets besloten, dan geen enkele notie.
Jij begeeft je er, maar haakt af alvorens.
Zo beschrijft het zich, zo ontiegelijk alleen, zo
vreselijk
aftands, in alles even weids en ongelukkig. Het is een
dag die zich nauwelijks laat verdragen, die zoveel
meer baart dan de uitgemergelde tijd. Wie ben je? –
dag die zich nauwelijks laat verdragen, die zoveel
meer baart dan de uitgemergelde tijd. Wie ben je? –
De ranke handen het geduld om voor altijd je de
mond te snoeren, de pose schijnbaar een straf.
Die ene poging om het voorgoed te kunnen
laten voor wat het is, haar de rug toe te keren.
mond te snoeren, de pose schijnbaar een straf.
Die ene poging om het voorgoed te kunnen
laten voor wat het is, haar de rug toe te keren.
Zij heeft immers altijd
gelijk, maar wat let je -
gelijk, maar wat let je -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, dinsdag 18 oktober 2016
Fotograaf @ Izaak Slagt, model @ CoCo Roes, titel gelijk aan die van de foto.
Song door Gavin Friday, " A song that hurts "(CD " Catholic ")
No comments:
Post a Comment