INTREDE
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “
Herfst “
Hier
liggen mijn vruchten, mijn alledaagse
dingen. Ik rangschik mij een stilleven, niets
werkt zich tegen, alles wil weemoedig
de open deur van een nieuwe herfst.
dingen. Ik rangschik mij een stilleven, niets
werkt zich tegen, alles wil weemoedig
de open deur van een nieuwe herfst.
Zegen het
bedompte brood, het myceleum
in de vermolmde bomen, het stinkend
zwavel dampend uit de boerensloot.
in de vermolmde bomen, het stinkend
zwavel dampend uit de boerensloot.
Dood als
een sprookje. Vertel mij van je
zwijgen zoals de mist je gelaat. Voor elk
vergeten is het nooit te laat.
zwijgen zoals de mist je gelaat. Voor elk
vergeten is het nooit te laat.
Het licht
verstoft de gouden handen die
de bladeren gebaren. Het is zoveel later,
de bladeren gebaren. Het is zoveel later,
maar
begrijpelijk als nu, nu ik je.
Het
waait. Het is vriendelijk en gastvrij
om je uiteindelijk te komen halen. Je
slaapt. De aarde vet en geduldig
in zijn voren. Ergens.
om je uiteindelijk te komen halen. Je
slaapt. De aarde vet en geduldig
in zijn voren. Ergens.
Maar je
breekt je botten
pas als de eerste rijp
zijn ijzige mantel.
pas als de eerste rijp
zijn ijzige mantel.
Nog voor
je
de eerste stap
bevroor, zelfs
toen.
de eerste stap
bevroor, zelfs
toen.
Dat
inzicht –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, maandag 3 oktober 2016
Fotograaf @ Hans Groeneweg, " Spinrag in ochtenddauw "
No comments:
Post a Comment