SUMMIER

SUMMIER

Duindagboekgedicht 36

Uitgewerkte Smartphone opname

Ik bedacht je. Helmgras over je schouders, Kruipwilg
grijzend gedwee. Getemd, de duinen een lichaam. Ik

begreep je, want ik herkende je. Paraat, veelzeggend,

als was het klaarblijkelijk jouw levensteken.

Thans de kansen gekeerd terwijl elk licht nu beduimelt.
Geen lied verzonnen, geen vogel in tegenwicht. Hoe jij

zieltogend jouw verval zegeviert, uitgestrekt in eigen
beweging. Waar ben je, nu ik je mis.

In alles absent, maar wat let je. Wat wil ontdekt,
ontgoochelt. Om het omzichtig aan te raken, moet
je voortaan uit beeld, zijn er geen troostende

woorden meer nodig. Hoezo, hier liefde.
 

Wat ik nog opteken, vergeet eerder,

schetst zich summier de laatste

vage lijnen –

Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan Zee,  vrijdag 7 oktober 2016

Foto Elbert Gonggrijp, oktober 2016